मनाचे श्लोक आणि अर्थ (manache shlok with meaning, spirituality, adhyatm ani apan ) 2, 3

||श्री||

||जय जय रघुवीर समर्थ||

मनाचे श्लोक आणि अर्थ (manache shlok with meaning, spirituality, adhyatm ani apan )

समर्थ रामदास स्वामींच्या वडिलांचे नाव सूर्याजीपंत ठोसर असे होते. ते ऋग्वेदी असून जमदग्नी हे त्यांचे गोत्र होते. ते सूर्योपासक होते. त्यांच्या पत्‍नीचे, म्हणजे गंगाधर-नारायणांच्या आईचे नाव 'राणूबाई ' होते.

मनाचे श्लोक आणि अर्थ (manache shlok with meaning, spirituality, adhyatm ani apan )

श्री मनाचे श्लोक (manache shlok)

"मना सज्जना भक्तिपंथेचि जावें।
तरी श्रीहरी पाविजेतो स्वभावें॥
जनीं निंद्य तें सर्व सोडूनि द्यावें।
जनीं वंद्य ते सर्व भावे करावे॥२॥"

अर्थ

समर्थ रामदास स्वामी आपल्या मनाला समजावत आहेत. जशी एखादी आई आपल्या लहान बाळाला समजावते अगदी तसंच, समर्थ म्हणतात कि हे मना, हे सज्जन मना भक्तीच्या मार्गावरती चल. आपल मन हे चंचल असत, ते कधी एका गोष्टीत तर कधी दुसऱ्या गोष्टीत गुंतलेलं असत. अशा मनाला नियंत्रणात आणायचं काम आपल आहे, जशी एखादी आई आपल्या मुलाला सांभाळते, त्याला वाईट गोष्टीपासून दूर करते आणि चांगल्या उत्तमाच्या गोष्टी शिकवते.अशा चंचल मनाला समर्थ म्हणतात कि हे माझ्या सज्जन मना, प्रभू रामचंद्रांच्या उत्तम अशा कधी न संपणाऱ्या मार्गावरती वाटचाल कर. त्या भक्तिमार्गावर ईश्वराची प्राप्ती त्वरित होते. समाजामध्ये जे काही निंदनीय असेल, वाईट असेल, विषयांचं असेल,विकारांच असेल ते सर्व सोडून दे आणि जे वंदनीय आहे, पूजनीय आहे त्याला आपलेसे कर. तरच व्याप, ताप, संसार यातून सुटका होईल नि मुक्ती मिळेल.

मनाचे श्लोक आणि अर्थ (manache shlok with meaning, spirituality, adhyatm ani apan )

श्री मनाचे श्लोक (manache shlok)

"प्रभाते मनी राम चिंतीत जावा।
पुढे वैखरी राम आधी वदावा॥
सदाचार हा थोर सांडूं नये तो।
जनीं तोचि तो मानवी धन्य होतो॥३॥"

अर्थ

समर्थ रामदास स्वामींचे उपास्य गुरु श्री राम आहेत. समर्थ या मनाच्या श्लोकामध्ये आपल्या मनाला सांगतात कि, पहाटे उठल्यावर प्रथम प्रभू श्रीरामचंद्रांचे नामस्मरण करावे. सर्व विश्वाची निर्मिती त्या ईश्वराने केली, जो निर्गुण निराकार आहे, प्रभू परमेश्वर आहे जो आपल्या अंतरंगामध्ये नांदत आहे, तो आपल्या आतमध्ये आहे म्हणून तर आपण ही सुंदर अशी पहाट पाहू शकलो, म्हणून तर त्याचे नामस्मरण करून घ्यावे. जी वैखरी आपल्याला मिळाली आहे ती त्या ईश्वरानेच दिली आहे, ज्यामुळे आपण आपला संसार आणि प्रपंच अगदी उत्तमाचा करत आहोत. आपली एखादी वस्तू जर आपण दुसऱ्याला दिली आणि त्याने ती निट वापरली नाही तर आपल्याला ते योग्य वाटेल का?
त्याचप्रमाणे ही वैखरी सुद्धा त्या ईश्वरानेच आपल्याला दिलेली आहे, त्या वैखरीतून जर आपण वाईट, विचित्र वाणी किंवा शिव्या शाप दिला तर त्या ईश्वराला योग्य कसे वाटेल.
त्या वैखरीचा सदुपयोग करून उत्तम वाणी जर ठेवली तर आपुलकी आणि समाजामध्ये मानसन्मान लाभेल, म्हणून या वैखरीतून द्वेष, निंदा, मत्सर, राग, अभिमानाची वाणी न म्हणता, प्रभू चे नामस्मरण करावे.
समर्थ या मनाच्या श्लोकामध्ये सांगतात कि हे मना सर्वप्रथम प्रभातकाळी त्या ईश्वराचे नामस्मरण करून त्याचे चिंतन करावे. हेच उत्तम आचरण आहे. जो हे आचरण उत्तम करतो तोच जगामध्ये, समाजामध्ये प्रतिष्ठा मिळवितो.

||जय जय रघुवीर समर्थ ||